Norm
In 2035 is de preventie van ondervoeding expliciet opgenomen in beleidsdocumenten, voorzien van handelingsperspectieven en randvoorwaarden. Tevens verschijnen er meerdere keren per jaar publicaties over ondervoeding, waaronder prevalentiecijfers, in zowel publieke als professionele media.
Huidige situatie
- Ondervoeding wordt weinig geadresseerd in beleidsstukken.
Oorzaken van situatie
- Ondervoeding krijgt binnen beleid doorgaans beperkte aandacht en is zelden een prioriteit. Beleidsmakers beschikken niet altijd over voldoende kennis van de gevolgen en impact.
- Er is geen duidelijke probleemeigenaar en landelijk beleid op het thema ondervoeding ontbreekt.
- Door gebrekkige monitoring zijn cijfers beperkt beschikbaar, waardoor de urgentie onvoldoende zichtbaar is.
Beoogde verandering
- Beleidsmakers erkennen ondervoeding als een relevant maatschappelijk probleem en weten wat zij hierover kunnen opnemen in hun beleidsstukken.
- Het thema is structureel opgenomen in gezondheidsbeleid zoals het Samenhangende preventiestrategie (NPA), IZA/AZWA (GALA), gemeentebeleid, regioplannen, visies, meerjarenplannen en kennisagenda’s van beroepsgroepen en alle betrokkenen van de Agenda Ondervoeding NL (stuurgroep, klankbordgroep en expertgroep).
- Er is gedeelde verantwoordelijkheid voor de realisatie van samenhangend regionaal en landelijk beleid op preventie van ondervoeding.
Mogelijke oplossingsrichtingen
- Advies/handelingsopties bieden aan beleidsmakers en –uitvoerders.
- Ondervoeding op de kaart zetten bij de politiek.
- Verzamelen van data en publiceren van prevalentiecijfers om beleidsadvies te onderbouwen.
- Prevalentie van ondervoeding meenemen in andere monitoring.
- Ondervoeding een onderwerp maken aan Regionaal Eerstelijnssamenwerkingsverband (RESV) tafel en van het multidisciplinair overleg (MDO/MNO) in de wijk – hechte wijkverbanden.
